29 Nisan 2014 Salı

Biz çocukken ,çocuklar öldürülmüyordu...

Biz çocukken diye başlayıp sayfalarca yazmak istiyorum.

80 'lerde çocuk olmak, sokakta oynarken korkmamak demekti...
80'lerde çocuk olmak, sabah kahvaltısıyla sokağa çıkıp sadece yemek ve su molaları için eve girmek demekti.
80 'lerde çocuk olmak, ekmek arası domates peynir,dilimlenmiş karpuz yemek demekti...
80'lerde çocuk olmak, akşam ezanıyla eve girmek demekti...
Kararan havada saklambaç oynamak gibisi var mıydı ?
80 'lerde çocuk olmak,yan mahallede hiç tanımadığın çocuklarla arkadaş olup,saatlerce top oynamak demekti.
80'lerde çocuk olmak, bilyeli arabalarla mahallenin en dik yokuşundan sevinç çığlıklarıyla kaymak demekti.

***
90 'larda büyüdü kardeşlerim, yine aynı  korkusuzlukla, aynı coşkuyla...

Şimdi ise en zoru ne biliyor musunuz 2000 'lerde anne olmak...

Lütfen,  devletimiz daha kararlı kesin adımlarla yeni kanunlarla , bu çocuk kaçırmalarına, tacizlere, çocuk ölümlerine bir dur desin ne olur !!!


nehircce...