4 Ocak 2010 Pazartesi

JUMBO..

Amannn nehircce buda nerden çıktı diyorsunuz şimdi, duydum sizi :))

Bu benim 2.oğlum Efe doğmadan girdi hayatımıza,(Babanneden hediye geldi)Efe dünyaya gelince de ilk arkadaşı oldu.Eline alabildiği ilk oyuncağı evirip çevirip konuşmaya çalıştığı hayat arkadaşı oldu zamanla :))

Ben Efe den önce davranıp, o henüz konuşmayı öğrenmeden ,ismini koyuverdim..En çok sevdiğim çizgifilm kahramanının ismini verdim JUMBO :)) çok alıştık çok sevdik ailecek kendisini...
Oğluş zamanla elinden düşürmez,gittiğimiz her yere, ya elinde ya çantasında götürür oldu onu..

Son 1 aydır fazla ilgili arkadaşıyla,geçen gün bana anne jumbo çok üşüyoymuş ona kazak öyeymisin dedi...Hatta Jumbo söyledi bana dedi :)) Ben ne yaparım nasıl olur diye düşünürken babannesi bir günde yapıverdi bu muhteşem yeleği :)) Normalde torunlarından alışık kadın, sürekli birşeyler örmeğe;ama elinde jumbo sırt ve kol ölçüsü alırken çok komikti,öldük gülmekten ailece :))) Düğmeleri de uydurduk tastamam hazır oldu jumbo bu kışa :))) Çok sevindi oğluş,jumbo da teşekkür etmiş öyle söyledi :))

***
Pek bir iyiydi araları, dün geceye kadar..Efoş u uyutmak için yanına yattım kitabını okudum,sonra o jumbo ve bana hayali masalını anlattı neyse sonra duasını etti.. (Allah ım bana güzel rüyalay göstey tamam mı :) bi de bizi kötülükleyden koyu) Bende kendi kitabımı okuyayım şimdi tamam mı efecim dedim tamam dedi...

Neyse bende aldım elime kitabımı okuyorum yüzüm gece lambasına dönük,oda arkamda uyumak üzere, diye düşünürken.Birden içimde bir huzursuzluk oldu arkamı döndüm,benim içli oğlum ağlamaklı,nolduu efoşşş ??anne jumbo benle konuşmuyo küsmüş, ama ben ona bişey yapmadım ki...Durumu toparlamaya çalışıp sarıldım ona,annecim dedim sabah sen onla pek ilgilenmedin yalnız kaldı belki ondandır ..Yokk ben onu istemiyoyum aytıkkk gitsin o dedi..

Sarıldık birbirimize,uyumak üzere tam,kaldırdı kafasını ben koyktum Jumboooo gelsin diye ağlamaya başladı...Ayyy napacağımı bilemedim neyse, sarıldı Jumbosuna öptü onu barıştınız mı oğlum ??? evet bayıştık :))
Neyse şükür,uyudu..Öyle gömmüş ki kendini oyuncağına, yüzünde Jumbonun yeleğinin izi çıkmış :))

Sabah düşündüm de, sanırım arkamı dönüp kitap okumama içerledi bizim ki ve bu hikaye çıktı ortaya.Normal mi bilmiyorum 3 yaşında bir çocuk için ,yoksa fazla mı duygusal..

Fikirlerinizi paylaşırsanız sevinirim.
Ayrıca hepimize, iyi bir hafta diliyorum.Ben de 2010 un ilk yazısını yazmış oldum böylece, daha nice çokkk paylaşımlara :))

Aramıza yeni katılan dostlara da kocaman bir teşekkürrrr...

Sevgiler..