12 Temmuz 2010 Pazartesi

Geldim...


Geldim geldim ...

ooo neler oldu son 10 günde,

Yorucu ama güzel bir tatil yaptım.Uzaklardaki sevdiklerimi gördüm.Denize girdim,bu sene daha iyi yüzebildiğimi farkettim mutlu oldum :))
Sabahları geç kalkmaya alışamadığım için erkenden uyanıp yürüyüşler yaptım..Kumsalda oturdum, denize henüz kimse girmemişken uzun uzun onun sakinliğini seyrettim...

Oğlumla kumsalda çubuktan ağaçlar dikip onları suladım :) Her dalgada bozulsalarda o ısrarla ağaçlarını dikip sulamaya devam etti..
Sonra onu ve eşimi bırakıp İstanbula döndüm çünkü eşimin izni 15 gün benim maalesef sadece 1 haftaydı.. Şimdi Efoşu nasıl özledim bilemezsiniz..

Sabah telefonda sesi çok mutlu geliyordu,''anne telefonu kapatmam geyekiyoy biss denise gidicess ''dedi o halinden memnun yani anlayacağınız..Ama annesi özlem içinde...

Tatil sonrası ilk iş günü çok zor geçiyor.Alışacağım tabii,önümde onlarsız geçireceğim de kocaman bir hafta var.Biraz yalnız kalmak iyi olabilir belki de kim bilir..

Ben yokkennn...

Sevgili Banu geri gelmiş nasıl sevindim bilemezsiniz..

Sonra canım arkadaşım Sibel in büyük bir kaybı olmuş ona da öyle üzüldüm ki..Biran önce toparlanırsın umarım Sibelcim..

Sevgili Rümeysa yeni bir hayata başlayacakmış ailesiyle, o da zor bir dönemden geçiyor.. Diledikleri gibi olsun herşey, bir daha tekrarlanmasın kötülükler...

Hayat nasıl da farklı seyrediyor değil mi...Her çatı altında farklı bir hikaye var..
Yarına bizlere neler getireceğini bilmeden ama büyük bir umutla sarılmak zorundayız ona..

Sevgiler
nehircce