4 Temmuz 2013 Perşembe

Dalları bastı domtes :))


Şükrediyorum her şey için...
Biraz buruk geçiyor günler evet oğlumdan ayrı,ama onun keyifli olduğunu düşünerek rahatlayıp yine de bu ayrılığa şükrediyorum yeter ki iyi olsun diyorum...

Onun yokluğunda eşimle koca evde ( yani bu büyüklük oğlumun yokluğunda oluşuyor sadece) dolanıp duruyoruz ...Bir yanımız hep boş bol bol kendimizi dinliyoruz...Ben okuyorum çiziyorum o terastaki sebzeleriyle ilgileniyor.Yemek ve çay saatlerinde buluşup sohbet ediyoruz ...

İşten geldiğimde yemeği illa domateslerine bakarak yemek istiyor bizim bey :))) Tek tek koparıyor her öğüne katık yapıyor birer ikişer daha fazla koparılması yasak...Kıyamıyor.

Biraz gülüyorum onun bu haline biraz da kaçamak yapıp biberdi salatalıktı tatlandırıyorum ağzımı ...Şistttt aramızda kalsın sakın bir şey demeyin... 

Domatese zam geldi bak bunların kıymetini bil azar azar ye desede ben,alerjime rağmen kaçırıyorum işte...

Bu da bu işin zevki , hep ben pişireceğim o yiyecek değilya az da o eksin ben biçeyim değil mi :)))

 sevgiler
nehircce