4 Haziran 2010 Cuma

Selam...



Blog yazarı olmak ne meşakkatli bir işmiş..


Sizden uzak kalmak her gün içimi biraz daha acıtırken,bir yandan da manalı,güzel şeyler için zorladım zihnimi...Oysa içimde,bir daha ne zaman yanacağını bilmediğim bir ateşi yeni söndürmüşken.


İnsanoğlu ne garip,taşıdığımız ruh ne alem birşey..Bazen çok dokunaklı çalan, bir keman ,bazen en gümbürtülüsünden bir davul. Yüklediğiniz her anlam için,yaşadığınız her olay için soracak muhakkak bir hesabı var size..Sahip olduğu bedenin tüm inceliklerini nasıl da yakından biliyor.Tüm zayıf noktalarımızı.

***

Blog için yazmak,her yeni post için durup, yorum beklemek ne heyecan verici..Yorum şart mı diyebilirsiniz,yooo şart değil elbette, ama okunduğunu değer verildiğini bilmek öyle güzel ki..Sadece kendin için bir yerlere birşeyler yazarken bir kaç karalamada bile mutlu olurken..Görmediğin bilmediğin,tanımadığın birileriyle bir paylaşım içinde olmak çok mutluluk verici..Bence her okunan post için yazara bir not iletilmeli.Ammaaa beğenilmeli, amma eleştirilmeli ama tepkisiz kalmamalı insan..


Böyle böyle bu sanal dünyada da olsa sesimizi duyurmalıyız birbirimize.Farklı ufuklar açmalıyız kendimize..Bir de başkası için düşünmeli,olaylara farklı bakmayı daha çok, öğrenmeliyiz.


Hani yoktum ya epeydir,aslında hep buradaydım.Ruhum çok kaçmak istedi söz geçiremedim ona.Şimdi küçük bir kilitle bağladım onu kendime ..Kaçmazsa ben daha buralarda olacağım..


Kimsenin ağzının tadı bozulmasın.Hayatı yaşamak için,zorlaştırılmış engeller,ilişkiler yok mu var..Yaşıyoruz yaşayacağız.Durup düşünmek belki aynı hatalara bile bile düşmek de olsa sonuçları, yine de yaşamak için yaşanmalı..


Hepinize kucak dolusu sevgiler.

Elimi hiç bırakmayın :)


Tüm dostlarıma güzel yorumları için sonsuz teşekkürler..Hele birde merak edip arayan bir dost var ki onu kocamannnn öpüyorum...


Fot: Nehircce