20 Nisan 2016 Çarşamba

Bazı günleri unutmak mümkün değil...



Bir sabah uyanıyorsunuz, belki bir on dakika geçiyor geçmiyor, bütün hayatınız alt üst oluveriyor.
Öyle bir gün  ki acısını silmek,unutmak ne mümkün. Öyle yandı ki için bütün söndürme yöntemleri yetersiz... Öyle çaresiz yalnız kaldın ki, küçük bir çocuğun bilmediği bir yerde annesini kaybetmesi gibi... Dondun,ayaklarını ellerini hissedemediğin süresini  hatırlayamadığın bir zaman dilimi... Kocaman bir çaresizlik, içinde açılan kocaman bir delik... Ayaklarının altında oluşan dipsiz bir kuyu, kendini salıp yok olmak istedin. 

Sevginin,emeklerin hiç olduğu öyle bir anki unutmak ne mümkün ...

Zamana düşülen kısa bir not...
15 Nisan 2016