20 Ağustos 2010 Cuma

Bu kadar da kalabalık uyunmaz ki canım :)

Merhaba,

Azıcık oğluştan bahsetmek istiyorum bugün..

Doğum gününe şunun şurası 4 gün kalmışken tam da 4 olacakken.

Günlerdir hevesle beklemekte doğum gününü, alacağı hediyelerin listesini yapıyor sürekli sesli olarak...Çünkü 1 yıl boyunca istediği her bütçeyi aşan oyuncak için, doğum gününü bekleyebilir misin dediğimizde, hiç itirazsız beklerim ama unutmayın tamam mı cümlesiyle karşılaştı,karşılaştık...


Ve nihayet o gün yaklaştı...Oyuncaklarıyla arasında hep duygusal bir bağ oldu bizimkinin...Tek çocuk ve tek torun olduğu için de okul haricinde genelde yalnız, ananeyle vakit geçirdiğinden ,onlarla oyun kurup onlarla kavga etti zaman zaman..Küstüğü bile oluyordu,cezalandırıp sebetinden çıkarmadıkları :)))


Şuaralarda yine hassas bu konuda.


1 haftadır kendi başına uyuyor alıştırmaya çalışıyoruz.Daha önce ben yanında onunla uyur öyle yatağıma geçerdim.Şimdi okuduğum masaldan sonra ve ettiği dua dan sonra tek başına, gece lambası yanık birşekilde uyuyor şükür ki...Hatırlayanlar olabilir korkuları vardı oğluşun,2 yıl öncesinden kalan korkuları inş.aşıyoruz yavaş yavaş.


Dün gece de mızmızlanarak,illa bir çadır yapmamı istedi yatmadan önce...Yatağın üzerindeki beyaz çarşaf oyuncaklarıyla onu örten çadırımız...Baya büyük oldu ama fot.net değil..Yatağının bir yanı malum oyuncakları,onlar olunca korkmuyormuş :)) İyi de canım hepsiyle de yatılmaz ki ,bu kadar da kalabalık uyunmaz ki...


O uyuyunca alıyoruz çoğunu yanından rahat yatsın diye...Sabah ananesine çıkarken kucağımda gözleri kapalı hemen onları istiyor.Özellikle Caillou ,en yenisi o şuan sanırım ondan..Bir de en iyi oyun arkadaşı kendileri...


Genel bir alınganlık hali var buaralar..

Kendini yetersiz hissetme durumu sözkonusu.Geçen gün ben çok başarıksız bir çocuğum bak yapamadım dedi...Çok üzüldüm hemen durumu toparlayıp tam tersini anlattım ona biraz kendine güveni geldi..Dönemsel olduğunu düşünüyorum...


Birde sevgili Beyzacığımdan bizi bu konuda bilgilendirmesini isteyeceğim..4 yaş çocuklarda bu tarz duygusal yoğunluklar normal mi ayrıca oyuncaklarına olan bağlılıkları ne zamana kadar sürer..Bizimkinin özellikle bir iki tanesini çok sevmesi ve yanından ayırmaması hali mesela ...


Bahçede,parkta oyun oynarken gayet normal ilişkiler içinde gözlemlediğim kadarıyla çekingen bir çocuk pek sayılmaz..Endişem bu oyuncak arkadaşlığı onu olumsuz etkileyebilir mi??


Sizde tecrübelerinizi yazarsanızı sevinirim..Belki de kaygılanacak birşey yoktur.


iyi haftasonları,sevgiyle

nehircce

7 yorum:

neval dedi ki...

oğlum 13yaşına kadar çadır kurup oynadı ,oyuncaklarıyla kızım da 12 yaşına kadar oyuncak kedisiyle yattı gerçek gibiydi , mutfakta çalışırken sessizce arkama gelip koyarlardı görünce aniden gerçek sanıp çığlığı bastığım çok olmuştur ( ödlek teyyare )

annesiningülü dedi ki...

bizimkinin aynısı desem
bizimde bir kayyumuz var onlar yatıp kalkıyor. bide okula oyuncak gününde illa onu götürüyor :)
bizikindede bu aralar kendine güzensizlik var. kimse beni sevmiyor gibi...

bozbek dedi ki...

İki kızım var biri 9 biri 3 yaşında. Bence endişelenmeni gerektirecek bir durum yok. Çocuklar bu yaşlarda hayali arkadaşlar bile edinip gerçekten varmış gibi davranabilirler. Bazı oyuncaklarına bağlanabilirler. Zaman zaman başarısızlık ve güvensizlik hissi yaşayabilirler. Bazen alınganlık yapıp kimsenin onları sevmediğinden yakınabilirler. Bunlar sosyalleşmenin birer parçası. Yavaş yavaş sosyalleşmeyi, dünyanın kendi etraflarında dönmediğini anlıyorlar. İlk hayalkırıklıklarını belki de arkadaşları tarafındanb ilk red edilmelerini yaşıyorlar. Tabii ki herşeyin ve her tepkinin normal sayılabilecek bir dozu var. Ters giden birşey olduğunda hissedeceğinden eminim :)Sevgiler canım..

elif-kayra dedi ki...

oluyor hepsinde dönem dönem bizimkide aynı dediğin gibi hayvanlara çok ilgisi var ve gün geçtikçe bende nasıl uzaklaştırırım diye düşünmüyor değilim.

çadır olayı çok güzel . benbile çok eğleniyorum:)

sevgiler

Eylül, dedi ki...

ne güzel şey şu annelik, nasıl kuvvetli bi dikkat, nasıl kocaman bi gözlem yeteneği. korkularım benim de vardı uzunca yıllar da sürdü. hala var, ama büyüdükçe çeşitliği değişmiyor mu o korkuların. Umarım tez zamanda yok olup giderler:)

Zeynep'in Evi dedi ki...

inanmıyorummm:) ben okdar oyuncak arasında oğluşunu zor ayırt ettim biliyomusun:)

♥ .* ღ .*ѕιуαн кєℓєвєк ♥ . ღ .* ♥ dedi ki...

DEPREM ÇOCUKLARINA YARDIM KAMPANYASINA DESTEK İSTİYORUZ.

UMUT ÇOCUKLARI OKULDA.
LÜTFEN KAYITSIZ KALMAYIN.

DETAY BİLGİ:http://curcuna-siyahkelebek.blogspot.com/2010/08/yeni-kampanyamz-umut-cocuklar-okulda.html