......

Yokmuşum meğerse günlerdir buralarda ..

Can sıkıcı üzücü çok şey oldu bu 5-6 gün içinde.

Oğluş çok hastalandı uykusuz geceler, hastanelerde geçen bir süreç.

Ateşli,öksürüklü geceler..

Gecenin 2 sinde acile koşturmaca,sabahın 5,5 una kadar oksijen verilen Efoş..

Ne oldu bize dedirtti bana,

Bugün daha iyiyim şükür çünkü ilk defa bu gece uyudum.

Oğlumda düzelecek inşallah.

Bende düzelicem.

Evim bir savaştan çıkmışcasına karışık,dağınık ve kirli, günlerdir hiç birşey yapamıyorum.Efeyle ilgilenmek dışında.Buda geçecek biliyorum.

Ama zormuş be anne olmak...

Küçük bir canın herşeyi olmak.

Çaresizce ağladığında nefesi tıkanarak, dudakları morardığında o çaresizlikte dona kalmak zormuş..Çok zormuş..

Buna da şükür,hastanelerde neler gördüm.Hepsi geçecekk inşallah..

Benden bu kadar,

Sevgiler