5 Ekim 2009 Pazartesi

Canım sıkkın...




Ben bugun hiç iyi değilim..Şimdi alıp çantamı gidesim var ...

Aklım oğlumda yine gitmek istemedi,sabah kreşe..Nasıl aşıcaz biz bu sorunu..Kafamızda bir sürü fikir.Ama hepsi sonuçsuz.Benim de eşimin de psikolojisi bozuldu sanırım.Efe zaten iyice hırpalandı.Şu sıralarda okula gitmiş olmalılar.Ama kendime söz verdim aramıycam diye,sanki birşey değişti,şimdi de konsatre olup çalışamıyorum ki...İçim şişti ha ağladım ha ağlıycam.Ne zormuş.O yeni bir dünyaya ilk adımlarını atıyor ben meraktan çatlıyorum;ama mecburen bu çatının altında kalmalıyım..Dün eşime galiba hayat şimdi başladı dedim..Sanki daha önce hiç birşey için bu kadar zorlanmadık Efeyle ilgili..
(Ben bu post u yayınlayana kadar kendimi tutamayıp aradım :( kreşi, çok zor ayrılmış yine, ama şu sıralarda duruyormuş,bir ağlama sendromu da yaşadım tabii. Şimdi daha iyiyim..)

....


Haftasonumuzu onu mutlu ederek geçirmeye çalıştık.Cumartesi onunla Kadıköy e gittik.En sevdiği araçla otobüsle :) Trafik berbattı ama o çok mutluydu hiç susmadan sürekli gördüklerini sordu..Bazen bağırarak anneee o vinççç niye orda gibi :) oğlum sus çok ayıp bu bizim arabamız değil,otobüsteyiz...Evet anne bu bizim arabadan çok kocaman dimi, hem babamın arabasından daha da güzell :)) inanamadım, babası bunu hala duymadı,yoksa bindirmez daha arabaya onu :)

Sonra otobüsten tam inicez annee hani biz vapura da bincektik..Hayır oğlum binemeyiz o kadar vaktimiz yok ...Ama biz hani vapura binip babamdan kaçıcaktık :)) Hıhhhhhh aman Allahım önden iki tane kafa bize doğru döner, benim kafa yerde..Oğlum sen ne diyorsun... şaka şaka anne :) ohhh neyseki şaka..Hadi biz inelim artık otobüsten...


Sahile inince otobüs durağından toplayıp çantama doldurduğu taşları birbir attı denize...Birde elinde ki, yesin diye aldığım simidi :)) Balıklar yiyeceklermiş,deniz anaları yiyemezmiş onların ağızları yokmuş zaten...


Dolandık biraz, sonra babayla ve kuzenlerle buluşup,Bahariye de yürüdük..Kucağımda olduğu bir ara anne ben noelbaba bileti istiyorum dedi...Durduk bir Mili Piyango bileti aldık.. Sonra bir sinir krizi sonucu bilet ortadan ikiye yırtılıp yere atıldı..Buara bu sinirlenme ve sinir krizi nöbetleri çok oluyor..Şaşırıp kalıyoruz biz de sinirlerimizin iyice zayıfladığına karar verdik eşimle...Sanırım ailecek gideceğiz bir psikolağa..Yoksa sabrın s 'si kalmadı bizde..

.................
Yazmaya başlayalı saatler olmuş..Ama bi türlü bitememiş bu post.Burda keseyim yarın devam ederim..

Sevgiler...

13 yorum:

Flame dedi ki...

Hakikaten daha yeni başlıyor canım..
Herşeyi zamana bırakmak gerekiyor. Endişelerini anlıyorum ama her çocuğun tepkileri aynı olmadığı için ahkam kesmekte istemiyorum. Alper'in sınıfında hala ağlayan bir çocuk var mesala öğretmen ne yaptıysa olmadı. Ama olacak.. Anne için daha zor bir süreç daha yıpratıcı.. Kadınlar daha duygusal olduğu için çocukların üzülmesine daha çok kafayı takıyor ama bir süre sonra okulunu, arkadaşlarını, öğretmenini sevecektir. Geçen yıl resmi tatillerde okulun kapalı olduğuna inanmayıp kontrole 40 dakikalık yoldan gelen çocuklar biliyorum. Neyse lafı uzattım demek istediğim kendini üzme, geçecek, alışacak.. Biraz zaman..

İçimden Geldiği Gibi dedi ki...

artık dünya onların ekseni etrafında dönüyor bizim için değil mi?İnanın bizde aynı durumdayız.İnşallah bir şekilde atlatırız.Sevgiler...

♥ .* ღ .*ѕιуαн кєℓєвєк ♥ . ღ .* ♥ dedi ki...

Bak canım öncelikle şunu söyelmek isterim ki bir pedakog değilim ama Dünya oğlunu etrafın da dönmüyor..Kendini yıparatır ve sinirlerini harab edersen başını koyacak yastık bulamsıın..Ne işine ne eşine,nede evine faydalı olmassın..Ben hergün bu manzaralarla karşılaşıyorum..Benim oğlım da ana sınıfına başladı ve bir çok arkadaşı sınıfa girmemek için eziyet ediyor ailesine..Evet bu üzücü bir durum ama geçici bir durum..Erkek çocuğu olduğu içinde topluma alışması ve sosyaleşmesi daha zor..Onun her ağlamasın da ağlarsan,her istediğini yaparsan işin çok zor..Bu çocuk bu okula gitmeye mecbur..Ağlasada bağırsada mecbur..Ve sizde buna alışmaya mecbursunuz..zaten kriz durumu olduğu zaman öğretmenler velileri arıyor..onlar aramadan sen arama önce bundan vazgeç..Efoş yalnız değil annesi var babası var..okulda öğretnmenleri arkadaşları var..Sen onu yalnız sanıyorsun belki bir kriz durumu olacak diye korkuyorsun.. aklın hep onda elin telefon da bence sen daha ağır bir vakkasın sakın bana kızma:)..Kendini toparla dediğin gibi hayat bizim için şimdi başlıyor..Çünki çocularımız hayata atılıyor..biz anne ve babaların sabırlı,sakin,olmalıyız..bu daha hiç bir şey büyüdükçe daha sorunları büyüyecek sakın bunuda aklından çıkarma tamammı canım uzun yazdım umarım seni sıkmadım hadi üzülme artık.. sevgiler canım..

nehircce dedi ki...

Alev,inşallah canım şimdi eve gelmiş,iyiymiş :) öğretmen siz bıraktıktan sonra düzeldi demiş eşime :) çok mutlu oldum.Daha güçlü olmam lazım.Desteğin çok iyi geldi sağol canım benim..öptümmm

nehircce dedi ki...

İçimden Geldiği gibi,canım sağol,inşallahh...Kesinlikle çocuk kısmı çok bencil.Düzelecek inş.bunada alışacağız.tşk.yorumun için sevgiler..

nehircce dedi ki...

Siyah kelebek;canım sağol gerçekten beni kendime getirdin.Daha iyiyim inan,hem acemilik,hem stresli bir iş vs.. üstüne gelince ben sanırım sinilerimi iyice zayıflattım..Ama dediklerinde de çok haklısın en kısa zamanda düzelicem söz..sevgiyleee tşk.ederim canımcım..

tugbatugba dedi ki...

CANIM UMARIM HERŞEY OLYUNA GİRER ÜZÜLME SENDE...
otobüs he :P

fikir işçisi dedi ki...

hayatım Allah kolaylık versin anne olmak işte böyle durumlarda dahada zor suçluluk psikolojiside cabası oluyor bende ilk zamanlar olmuştuda sonra herşey yoluna giriyor ama bu evrede sanki hiç düzelmiycek gibi geliyor.telefonda hüngür foşurt ağladığım da olmuştu ama şimdi bakıyorumda geriye her şey geçiyor bir zaman sonra sizin durumda kolaylaşır eminimki

fikir işçisi dedi ki...

ya siyah kelebeğin yorumunu okudum çok güzel anlatmış durumu valla başka mevzularda ben bile istifade ettim şekerim kelebeğim çok akıllı bir kadın

nehircce dedi ki...

Meltem,evet canım zamamla düzelecek inş.herşey..Siyah Kelebek sağolsun çok yardımcı oldu.Öpüyorum seni ve kızını canım..

Ayşe'nin Kitap Kulübü dedi ki...

Sevgili Nehircce;

Merhabalar;

Blogdan bloga atlarken denk düştüm sizim bloga ve hem bu kreş yazısı hem de kızımın adının nehir olması -şu anda da bir seyahatteyim ve bir haftadn beri görmüyorum- nedeni ile bir şeyler karalamak istedim. Her çocuk farklı ama nehir de çok ağlamıştı hatta ilk hafta hiç ses çıkarmammış ve biz de yırttık bu işi demiştik ama iki hafta sonra yaklaşık 1 ay boyunca epey eziyet çektik.Ve sonrasında da her sabah gitmemek için bir şeyler söyledi hatta öğretmenim beni dövdü bile dedi! Ki nehir çok sosyal ve girişken olduğu halde bunları yaptı. Bu sene ise her şey yolunda gidiyor ama örneğin görümcemin oğlu bu okulda amma uzun demeye başlamış..
Hepsi geçecek, biraz tavizsiz ve hep aynı tavırda olmak gerekli sanıyorum, zor ama bu etkili oluyor.
Kolay gelsin.
AYSENİNKİTAPKULUBUNDEN
Sevgiler
Billur

nehircce dedi ki...

Billur,teşekkür ederim yorumunuza inş.herşey yoluna girecek böyle örnekler okuyunca duyunca rahatlıyorum ve daha sabırlı olmaya çalışıyorum.Sizinde hasretiniz bitsin ve kızınıza kavuşun biran önce sevgiler..

meltem dedi ki...

benim kızımın adıda nehir adlarıyla büyüsünler inşallah
of ooof bizimkide kreşe başlıcak yeni eve taşınınca bakalım biz napıcaz bi kaç ay sonra