Sabah sabah bu karikatürü buldum,nette gezinirken çizenin adı yoktu,yazamıyorum o yüzden..Beni gülümsetti doğrusu.. Aslında bir okadar da düşündürdü ne yalan söyleyeyim.Ülkemizde böyle bir yumurta gibi doğurulup sokağa bırakılan öyle çok çocuk var ki...Kimi bir anlık zevk uğruna, çaresiz kalan kadınlar tarafından doğuruluyor.Kimi anneliğin farkında bile değilken fabrika gibi sadece doğurmaya programlanmış kadınlar tarafından...Oysa insan olmak,bir insan yavrusu dünyaya getirmek ne güzel,bilerek isteyerek elbette..Sadece doğurmaklada kalmıyor tabii,ona bir gelecek sunabilmek aslında en önemli kısmı.
Daha önce hiç yazmadığım, doğum hikayemin başını,paylaşayım sizle ne dersiniz :)
Hamile kaldığımı öğrendiğim o ilk anı hiç unutamıyorum.O heyecanı,içim içime sığmamıştı.Hastaneye tek başıma gitmiştim.Eşim İzmit'e gitmişti iş için.Bende bunu fırsat bilip hastaneye koşmuştum.Eşime süpriz yapabilmek için.Tahlil sonucunu beklerken çok donuktum inanılmaz tuhaf bir histi.Vee sonuç pozitif yani hamileyim :))Eve dönüş yolunda elimde rapor zarfıyla birlikte büyük bir şaşkınlıkla otobüse binmiştim.Otobüsde ilk aklıma gelen şey yaa bu adam çok hızlı gidiyor yollarda bozuk ya bebeğime birşey olursa olmuştu :)) Haberi alır almaz anneliğin verdiği koruma duygusu sarmıştı beni..Elimi biraz utanarak biraz ne olduğunu bilmediğim bir hisle karnıma koyup duruyordum..Durakta inip eve doğru yürürkende eşime nasıl söylemeliyim nasıl bir süpriz yapmalıyım diye de düşünüyorudum.Eve benden önce gelmişti.Merdivenleri, kafamda bir sürü düşünce yumağıyla çıktım.Kapıyı açtı o günlerin beklenen haberini duymak istediği her halinden belliydi.Ben birşey çaktırmadan içeri girdim.Biraz dinlenmek istedim.O da televizyon izliyordu sakin sakin.Canımm dedim postada sana bir zarf vardı.Aldım çantamın ön gözünde dedim ..Şaşırdı çantaya uzandı.Zarfı eline aldı.Ne olduğunu pek anlamadı önce,sonra içini açıp okuyunca yüzünün şeklini size tarif edemem sanırım.Bir süre dona kaldı, sonra havaya zıplayıp bana doğru geldi ve sımsıkı sarıldı...Gözlerinde biriken yaşları hiç unutmuyorum. Sonra sevdiklerimize haber verdik hemen, sabırsızdır benim kocam :))
Beklenen,istenen bir çocuk dünyaya getirmek çok güzel bir şey...Darısı bunu gönülden isteyen tüm annelere..Çocuklar gerçekten bizim geleceğimiz, bilinçsiz dünyaya getirilen her çocuk,bir gün bir yerde karşınıza çıkıp; ama sizden ama ülkesinden ama annesi babasından bunun hesabını soracaktır.Suç oranı çok yüksek olan ülkemizde temele inildiğinde oranın büyük bir kısmını bu çocuklar oluşturuyorlar.Kendilerince yaşamdan,mutlu ailelerden ve çocuklarından öçlerini alıyorlar.Sonra bu toplumsal bir yaraya dönüşüyor.
Herkesi bilinçli aile olmaya davet edelim..Bilinçli anne babalığa da tabii..Çocuklarımızı severek isteyerek doğuralım..Ve öylede yetiştirelim..
Sevgiler,
8 yorum:
Çok temiz duygular yüklü bir anıyı paylaştığın için teşekkür ederim. Ben ikibuçuk ay kadar evliyim , anlattıklarınızı okuyunca acayip heycanlandım umarım Allah 'ta bana istediğimiz zamanda bu duyguları yaşatır. Ayrıca verdiğin mesaj çok yerinde. O gazetelerin ikinci sayfalarında hayretle okuduklarımız doğru zamanda doğru çiftlerde olmayan küçücük yaşamların acı anları...
Hayat, rica ederim :) Sanada doğru zamanda güzel bir bebek dilerim :) desteğin için teşekkürler sevgilerr
başta karikatüre çok güldüm sonra yazını okuyunca hak verdim sana.
güldürürken düşündürdün yani :)
öyle güzel öyle hisli yazmışsın ki duygulanmamk mümkün değil..insan öğrendikten sonra uzun müdeet saklayabilir mi bilmiyorum,sanmıyorumda..
eşler de öğrendikten sonra bebekle bebekleşiyor daha sevimli oluyorlar:)
paylaşım harikaydı..
Ne güzel yazmışsın ve de çok doğru şeyler söylemişsin..Anne ve baba olmak büyük bir sanattır bence ve dünyaya getirmeye karar verdiğimiz sanat eserlerimiz dir çocuklarımız..
bir çocuk kolay büyümüyo kolay yetişmiyo hep bebek kalmıyo çocuklar..bebek yapmak zor bir iş değil onu byütmek iyi bir insan olması için eğitmek çok zor ama bir okadar da güzel..Bu güzel anını okudum inanki gözlerim doldu..bilirsin biz kadınların hamilelik hikayeleri ve doğum hikayeleri meşhurdur..hep böyle güzel anılarımızı paylaşmak dileğimle sevgiler ..
Çizerin ismi "Selçuk Erdem" Çizdiği derginin ismi "Penguen" Tavsiye ederim..
Çocuğun istemli istemsiz gelişiyle alakalı mıdır? karakteri. Bence öyle olsun istemişsiniz. Korunmayı unutup çocuğu olan ve bundan çok mutlu olan birçok insan da mevcut. İstenmeden oldu diye çocuk bunun hesabını mı? soracak ilerde. Bir insanın karakterinin nasıl bir aile/çevre içinde ve nasıl yetişirildiği ile çok alakalı olduğunu düşünüyorum.
syhn;teşekkürler canım sevgiler :))
Zeynepcim;Kesinlikle hakılısın.Beğenmene sevindim çok teşekkür ederim canım..İçimden geldiğince anlattım o anı :))
Siyah Kelebekcim;çok özeller dimi bizim için,erkeklerin askerlik anıları gibi ama daha eşsiz :))Bir can büyütmek sırrı orda saklı galiba ..öpüyorum seni sevgilerr..
Sevgili Tarki :) hatırlatman için teşekkür ederim arkadaşım.Tahmin ettim ama yanlış birşey yazmak istemedim.Sizin kadar sıkı takip etmiyorum sanırım..
Yazmak istediğim,yada anlatmak istediğim bu değildi zaten.Korunmadan dünyaya gelen her çocuk için de değil ayrıca bu anlatım.Düşüncenize saygı duyuyorum.Ama sahipsiz çocukları kastetmiştim.Bir yumurta gibi sokağa bırakılanları yani.Dİlerim şimdi daha iyi anlaşılmışımdır.Aksi fikir beni üzer.Ayrıca beni okuduğunuzu bilmiyordum yorumunuz içinde teşekkür ederim.
Yorum Gönder