Ordan Burdan Serisi

Önce sıcacık bir gülümseme istiyorum hepinizden :)) güldünüz mü? Tamam o halde devam edebilirim :)) Merhaba umarım herkes iyidir bu soğuk kış günlerinde...

Öncelikle size daha önce bahsettiğim ama bir türlü becerip yayınlayamadığım,ilk ördüğüm acemi süveterimin fotoğrafını ekledim bugün,şuan oğlum için de bir tane örüyoruz kayınvalidemle birlikte. Arka kısmını ben yaptım ; ama öne örnek koymayı beceremediğimden devretmek zorunda kaldım :))

Tam da kendime yeni bir uğraş ararken, evdeki koltuklarımızın rengi çok açık olduğundan ve evde eşimle oğlumun sürekli ellerinde birşeyler yemesinden dolayı, kirlenen koltuklarımızın kolçak kısımlarına mobilya rengimize uygun polarlar alıp kardeşimle ve T.annemle birlikte diktik :))) kalan polarlardan da telefon kılıfı yapmaya , kutu kaplamaya karar verdim :) İlkini yukarıda görüyorsunuz oda acemilik işim ama şimdi biraz daha ilerletip boncuklarla işleme yapmaya başladım onunda fotoğrafını çekeceğim en kısa zamanda :))

.........

Bu hafta sonum oldukça yoğun geçti, Cumartesi size bir önceki yazımda bahsettiğim Üç Kız kardeş oyununa gittik kardeşlerimle, bu etkinliğin fotoğraflarını yarına ekleyeceğim.

Pazar günüde eşimin ağbisinin davetini kıramayıp ikinci tiyatro aktivitesini yerine getirdik :) Vişne Bahçesi oyunun ismi . Her iki oyunda Çehov 'a aitti. Açıkcası iki gün üst üste biraz ağır geldi :) Bünyem de bu kadar alışık değildi. Sosyallik akmaya başladı her yanımdan :) Beni tanıyan arkadaşlarım evli,çocuklu,çalışan bir bayan olduğumu biliyorlar ve ben artık zaman bulup arkadaşlarımı bile göremezken bu faaliyet hali çok yordu beni :))

........

Bu arada size beni pazar sabahı çok mutlu eden birşey anlatmak istiyorum,

Oğlum bu aralar alışkanlık haline getirdi sabaha karşı dört sularında uyanıp odasından

'' anneeeeee annecmmmmm:)''

bir panik kalkıp yanına gittiğimde genelde yatakta oturur vaziyette cümle aynen şöyle

'' annecimm can annecimmm ben çok sıkıldım burda yatmaktan yanına gelebilyyyymyyyymmm'' gülsem miağlasam mı bilmiyorum :) her gece böyleyiz itiraz etmemem içinde bahanesini direk söylüyor, daha ben birşey demeden :))) artık çocukların hepsi çok akıllı ve de annelerini kullanıyorlar bence :)))

Neyse ortamızda çok da mutlu uyudu.. Sabah gözlerimi bir açtım yarı aralı gözlerle kendi kendine konuşuyor gibi, sonra beni fark etti gülümsedi ve bana ;

'' anne çileklerim nerde dedi '' İçimden haydaa ne çileği diye düşündüm :)

sonra anladım ki ilk rüyasını paylaşacaktı oğlum benle :) ''Hani seninle topladıkya ağaçtan :)'' dedi . Peki sonra ne yaptık dediğimde bussdolabına koydun sanıyım dedi :)))

Müthiş bir enerji doldu içime o an, ilk rüyasıydı yada anlatabildiği ilk rüya, o an yanında olmak beni çok sevindirdi.İkimizde çok mutlu kalkıp yeni güne birlikte başladık :) Öyle de sürdü günümüz şükür ki bir aksilik çıkmadı :))

.......

Size haber verip ama bir türlü bitiremediğim küçük hikayemi de sonlandırmak üzereyim. Aslında konu açıldıkca büyüyecek gibi ama biran önce toparlamalıyım çok dağılmadan.

Yarın devam etmeyi dileyerek, şimdilik görüşmek üzere bu arada beni yeni takip etmeye başlayan blog arkadaşlarıma da çok teşekkür ederim.

aaaa unutmadan bugun oğluşum tam 2.5 yaşını dolduruyor :) akşama küçük bir pasta yapabilirim, birlikte yaparsak o daha mutlu olur :))) Tüm annelere çocuklarıyla daha nicesağlıklı yaşlar dilerim....

Sevgiler,