Bu küçük pencere de Balat 'dan. Ben çok keyif almıştım fotoğrafını çekerken.Küçük çocuk çorapları ne kadar itinayla asılmış değil mi?İlginç olansa küçükten büyüğe doğru birde sıralanmış.Ne keyifli bir ev hanımıymış pencerenin sahibi :)) Ya da takıntılı :)))Bu arada laf aramızda; benim de çamaşır asarken mandallardaki renk takıntım çok gülünçtür.İki mandal muhakkak aynı renk olmalı :))) zaman zaman yoğunluktan telaştan atlarım ama hep aklıma takılır :))))
Bu fotoğraf bana şunu düşündürdü,insan marifetli olunca,titiz temiz olunca, ortam ,şartlar hiç de önemli değil demek ki.Yeter ki içinizden gelsin.Çok bakımsız eski bir evdi burası da,ama kapısı penceresi,çamaşırları tertemizdi.Oysa kimbilir ne sıkıntılı,ne yoksul bir yaşamları vardı.Fakir olmak temiz olmayı engellemiyor demekki..
Her pencere gerisinde,küçük büyük muhakkak bir hikaye vardır...
Söyleyen : nehircce :)))
Sevgiler,,
