Şükrediyorum her şey için...
Biraz
buruk geçiyor günler evet oğlumdan ayrı,ama onun keyifli olduğunu düşünerek
rahatlayıp yine de bu ayrılığa şükrediyorum yeter ki iyi olsun diyorum...
Onun
yokluğunda eşimle koca evde ( yani bu büyüklük oğlumun yokluğunda oluşuyor
sadece) dolanıp duruyoruz ...Bir yanımız hep boş bol bol kendimizi
dinliyoruz...Ben okuyorum çiziyorum o terastaki sebzeleriyle ilgileniyor.Yemek
ve çay saatlerinde buluşup sohbet ediyoruz ...
İşten
geldiğimde yemeği illa domateslerine bakarak yemek istiyor bizim bey :))) Tek
tek koparıyor her öğüne katık yapıyor birer ikişer daha fazla koparılması
yasak...Kıyamıyor.
Biraz
gülüyorum onun bu haline biraz da kaçamak yapıp biberdi salatalıktı
tatlandırıyorum ağzımı ...Şistttt aramızda kalsın sakın bir şey
demeyin...
Domatese
zam geldi bak bunların kıymetini bil azar azar ye desede ben,alerjime rağmen
kaçırıyorum işte...
Bu da
bu işin zevki , hep ben pişireceğim o yiyecek değilya az da o eksin ben biçeyim
değil mi :)))
sevgiler
nehircce