17 Ocak 2012 Salı

azıcık buruk mu yüreğin...

Dün hayli zor oldu eve dönüşümüz,malum kar şenlendirdi İstanbul'u
Eeee her güzelin bir kusuru olur denir bilirsiniz, bu şehire kar da yağsa sağanak yağmur da yağsa kitlenir kalır yollar...Ama güzeldir evin içindeysen sıcacık çayın elinde camdan yağan karı ya da yağmuru da keyifle izlersin..


Yatmadan önce şöyle bir evi toparlayıp mutfağın önünden geçerken,sokak lambasının aydınlattığı yola şöyle bir bakmak geldi içimden, uzun uzun izlemek istedim ama telaşlı yüreğim aldı götürdü odama beni...
Sonra perdemi aralayıp sıcacık peteğe iyice yaklaşıp uzun uzun baktım karşı evin çatısına,sonra biraz ötedekine...


Niyeyse hüzünlenir kalbim böyle havalarda,çocuklar gibi şen olamayanlardanım ben sanırım...Dışarıda kalanları düşünüp yüreğim daralır...


Ama bu akşam söz verdim.Oğluşla kar topu oynayıp öyle gireceğim eve ...
Belki çocukluğumdaki güzel günlere dönerim bütün mahalle, yokuşun başında buluştuğumuz o güzel karlı gecelere dönerim...


Bir bardak sıcak çay kadar yakın olsun mutluluk bize...


sevgiler
nehircce


Haa bir de bu şarkıyı dinliyorum, umarım izleye de bilirsiniz....